Institut

d’Estudis

Occitans

Region Occitània / Pirenèus-Mediterranèa

L’IEO es una associacion lei 1901, creada en 1945, reconeguda d’utilitat publica e agradada pel Ministèri de la Joventut e de l’Educacion populara. La mission principala de l’IEO es de permetre lo desvolopament de l’usatge de la lenga occitana dins totes los mitans, d’ajudar a la coneissença de la lenga e de la cultura en occitan e de favorisar sa difusion larga dins la societat. La Seccion regionala IEO Occitània / Pirenèus-Mediterranèa es primièr un malhum, constituit d’a pauc près 70 associacions escampilhadas sus l’ensemble del territòri regional.
La Seccion regionala IEO Occitània Pirenèus-Mediterranèa es primièr una ret, constituida de gaireben 100 associacions, esampilhadas sus l’ensemble del territòri regional.
Nòstre objectiu es d’obrar al desvolopament e a la densificacion del nòstre malhum associatiu per fin de favorizar lo desvolopament de l’usatge de l’occitan amb l’ofèrta d’activitat culturala al dintre de la Region Occitània.

La nòstra mission : desvolopar l’usatge de l’occitan

L’ensemble de las nòstras assocacions òbran dins aquel sens. Bòtan en plaça las condicions necessàrias a la practica de l’occitan.
Lo malhum IEO OPM permet a mai d’un milierat de personas de practicar regularament la lenga occitana en Region Occitània.

Los mejans de nòstra accion

Favorizar l’usatge de la lenga occitana implica lo desvolopament de l’accion associativa que la tòca es de pensar e de metre en plaça d’espacis de practica lingüistics adaptats al public. Per aquò, nòstre malhum perpausa, en mai dels corses d’occitan, maitas activitats culturalas.

Ne saber mai sus l'IEO OPM

L'Occitan ?

L’occitan, o lenga d’òc, es una lenga latina parlada dins lo tèrç Sud de França e dins quatre regions administrativas : Novèla Aquitània, Occitània / Pirenèus-Mediterranèa, Alvèrnha-Ròse-Alps e Provença-Alps-Còsta d’Azur (o Sud). Es tanben present suls territòris espanhòls (Val d’Aran) e italian (dins dotze valadas alpencas). L’occitan ten 6 variantas territorialas (auvernhat, gascon, lengadocian, lemosin, provençal e vivaro-alpenc) e figura demest las “Lengas de França”.

Ne saber mai (Wikipèdia)